woensdag, november 02, 2005

Balthazaar Bosduif ontmoet 'moeder maffia'

“Ik wil vannacht in de straten verdwalen, de klank van de stad, maakt mijn ziel amoureus”. - Stijn zong een lied van Wannes van de Velde in de straten van Brussel -

'Kom, pak uw jas' Stijn stond op en liep naar de deur. Het scenario zat klem tussen onze oren. Er kwam geen woord meer uit. 'We gaan naar buiten, wat inspiratie opzoeken.'
We waren amper de hoek om of we hoorden muziek. Het kroop onder de deur van een café de straat op. Ik maakte een paar halfgare walspasjes. 'Wat denk je?' Ik danste in de richting de drempel.
Stijn keek even schattend naar de kanten gordijntjes. 'Le metro de Waldi' stond op de ruiten geschilderd.
'Vooruit. Naar binnen.' besliste hij.

De eerste stap over de drempel overtrof al meteen mijn verwachtingen. Geen krakende radio of rammelige jukebox, maar een zanger achter zijn piano. We waren in een echte 'café dansant' binnen gevallen. Drie koppels zwaaiden over de dansvloer en een oude barman leunde op zijn tapkraan.

We gingen zitten en bestelden twee biertjes. Stijn ging naar het toilet. Ik bleef achter. Een meisje alleen achter een glas. Dat is een gemakkelijke prooi voor oude dansexperten. De zanger begon een nieuw nummer. Een man doofde zijn sigaar en liep naar me toe.

'Mademoiselle ...'. Hij stak zijn hand uit.
Ik schudde mijn hoofd en glimlachte wanhopig.
'Tu ne danses pas?'
Ik zette mijn droevigste blik op 'Non, je ne danse pas.'
Hij schudde zijn hoofd meewarig, lachte en boog even.

Ja meneer, de jeugd van tegenwoordig danst niet meer ...

De vrouw over mij wilde wel. Samen schoven ze heen en weer. Moeilijke pasjes, hier en daar een stapje achteruit en dan verder zwaaien.
Ik was jaloers. Alleen de muziek en elkaar aanvoelen en dan elegant rondjes draaien. Zou zou ik ook willen dansen. Maar helaas, ik ben een hark.

Stijn kwam er weer bij zitten. 'Kijk!' Ik wees naar het hoekje van de bar. En oude opa zetten zijn wandelstok tegen zijn kruk en liet zijn blik over de vrouwen glijden die op de bankjes tegen de muur zaten. Zijn ogen bleven hangen bij twee vrouwen. Hij danste er heen. Er zat een vleugje mambo in zijn voeten. Hij was Meneer Macho, maar dan met trillende benen. Natuurlijk werd hem niks geweigerd.


'En kijk daar eens.' Stijn wees. Ik keek omhoog. En ja, naast de zanger zat ze. 'The godmother', ze rookte een sigaret en keek naar haar kroost. Het jonge verliefde koppel, dat hoofd tegen hoofd in het rond draaide. Het zwarte schaap dat in zijn eentje rare sprongen maakte. De opa die zoveel plezier maakte, dat hij er zo meteen hartproblemen van zou krijgen.

Ze blies de rook uit en zag dat het goed was.

We bleven nog even, niet te lang. We moesten nog een scenario afmaken. Dat mochten we natuurlijk niet vergeten.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage