Balthazaar Bosduif probeert het te begrijpen

Dingen die ik me momenteel probeer in te beelden:

* Een vrouw die erotisch 'Walter' op het hoofd van een man schrijft.
* Een man die na een barruzie het café uit loopt en vermorzeld wordt door een monster.
* Iemand die tijdens het vluchten klem raakt in het badkamerraampje en zo het slachtoffer wordt van avances van een oudere dame.
* Een gezin dat ruzie maakt terwijl ze constant in en uit liften stappen die identiek op eenzelfde huiskamer lijken.
* Een vader die om aan gekibbel te ontsnappen een keukenwekker opwindt, 'telefoon!' roept en dan in een duister hoekje een telefoongesprek gaat simuleren.
* De geest van de verpletterde man, die terugkomt in travestie om een lange monoloog tegen een slapende man te houden.

Briljant. Ik snap niet waar Maurits het haalt. Zijn duistere geest moet dan toch echt een surrealistische doolhof zijn, anders verzin je deze dingen niet. Compleet absurd en toch houdt het nog ergens steek. Kortom, ik ben dan ook ontzettend vereerd dat ik voor deze nonsens de dialoog mag schrijven. Even het onderste uit de kan halen, want minder verdient dit scenario niet.

Even een weblogapplaus voor Maurits Wouters!