Balthazaar Bosduif wil misschien even niet

Volgens mij lijd ik aan emontioneel exhibitionisme. Maar vooruit, weer even een stukje over liefdesperikkelen.

Ik vraag me echt af hoe ik in deze wirwar van amoureuse verwikkelingen ben terecht gekomen. Is het ene probleem eindelijk van de baan geruimd dan komt het oude weer de kop op steken. Een oude vriend, een eeuwig zwak. Net iets te aardig, net wat te speels. En voor ik het weet, ben ik weer vertrokken met iets wat toch gedoemd is om op 1,2,3 fataal af te lopen.

Jezus, ik heb daar even geen zin in.

En toch is het verdomme moeilijk te weerstaan. Altijd armen om je heen, dat gekke gepor en geplaag en al die stiekeme blikken. Het is altijd leuk om bemind te worden. Ik word er altijd zo levendig van. Bruisend bloed.

En hij is zo aardig en lief en ...

Shit! Nee, ellen, NEE!
Af! In je mand! en BLIJF!
Mooi zo, brave hond ...