Balthazaar Bosduif leest een gedicht

Ik heb voor kerst een gedichtenkalender gekregen, die roze van meulenhoff. Bij het aanbreken van 2006 heb ik hem naar behoren in het toilet opgehangen. Een dagelijkse dosis poëzie op de wc, een verrassend aangename intellectuele interventie.

Ik geen poëzieschrijver, maar een lezer. Geen fanaat, eerder geïntereseerde. Vorm en klank komen voor mij op de tweede plaats, mooie beelden en vooral de betekenis moeten me raken. Ik zal nooit dichter worden. Helaas.

Gisteren las ik er eentje dat me even deed peinzen. Mooie beelden, heel mooie beelden. Hij is net een dagje te laat, omdat ik hem vandaag pas kon losscheuren. Afdrukken en op het toilet hangen. Dat zou mooi zijn.