Balthazaar Bosduif speelt een spelletje

Ons gezinnetje is op vakantie en ik ben thuis gebleven. Blijkbaar had ik geen krokusvakantie, maar dat had ik niet zo heel goed opgezocht. Nu speel ik al een paar dagen een gek toneeltje dat heet: 'Kijk, ik ben een volwassene!'. Het is fantastisch, maar toch helemaal anders dan ik het me had voorgesteld.

Eens ze de deur uit zijn, valt het op hoe stil het wel is zonder hen. Zo stil dat ik me dood schrik als een deur kraakt of de telefoon gaat. Doodstil, zodat ik af en toe naar de tv loop om wat geluid te hebben, normaal kijk ik niet zo heel vaak televisie. Nu staat het nieuws elke dag aan en ben ik weer op de hoogte van alle wereldellende.
Ik sta ook vaker uit het raam te staren, alsof nu ik alles zelf kan beslissen er meer ruimte voor mijmeren is vrijgekomen. Wolken, bomen, wolken, bomen ... Ik, ik, ik. Het bevalt me wel.
De boeken lonken ook meer dan anders. Een leeg huis is het ideale klimaat om te lezen. Met een kopje koffie, een koekje en een boek op de zetel, op elk moment van de dag. Prachtig toch?
-Ik heb 'Extremely Loud and Incredibly Close' van Jonathan Safran Foer uitgelezen, maar daarover later meer.-

Natuurlijk doe ik ook nog andere dingen dan de egoïstische eenzaat uit hangen. Ik had mezelf gezworen om een verantwoordelijke routine te vinden: alles netjes houden, vuilnis buiten zetten, plantjes water geven, af en toe een gezelschapsuitstapje, naar de winkel gaan, koken ...
Koken! Ik kook nooit of zelden, normaal schuif ik een pizza in de oven en daar ben ik heel tevreden mee, maar dat paste nu niet in mijn belofte. Dus, ik naar de winkel en maar staren naar het overdosis beleg, de bakken vol groenten en de rij cornflakessoorten. Er is zoveel in winkels als je niet weet wat je moet hebben. Na een anderhalf uur piekeren en kiezen stapte ik buiten met een pakje geitenkaas, een bruin broodje, een lapje vlees, één pompelmoes, drie soorten groenten en een pakje koekjes. Na een uur achter het fornuis te staan, bleek mijn brouwsel nog eetbaar, haast smakelijk te zijn. Wat een overwinning.

Ik liep even naar de badkamer om mijn handen te wassen en toen ik weer de gang in liep, dacht ik: 'Verdorie, het ruikt hier naar de kookkunstjes van mijn grootmoeder.' Leer jezelf kennen, blijf eens alleen thuis ... Wonderlijk, wonderlijk.