Balthazaar Bosduif geeft raad

Je vroeg of ik het allemaal nog eens wilde opschrijven, omdat je het toch zou vergeten. Er is veel gezegd, dus hier volgt alleen mijn beknopte conclusie:

Ik denk dat het gaat over relativeren. Afstand nemen van jezelf, de mensen en dingen die dicht om je heen staan. Naar 'je wereld' kunnen kijken en zeggen: het is allemaal normaal. Daarvoor moet je je niet geweldadig losscheuren en afsluiten van alles wat je vertrouwd is, want dat is geen oplossing. Dat is wegrennen van wie je bent.
En dan zei je: 'dat is gemakkelijk praten. eens objectief naar jezelf kijken, hoe doe je dat?'
Het is niet gemakkelijk. Je moet om je heen kijken, je afvragen waarom mensen dingen doen en ze begrijpen (Ik zeg niet goedkeuren). Ga opzoek naar het algemene patroon. Dan heb je voor jezelf een referentie en kan je je algemene beeld op jezelf toepassen. Misschien ben je ook maar een doodgewoon mensje in dit regenlandje, die uitblinkt in het een of ander en met andere dingen dan weer niet omkan.

Je zegt dat je geen gevoelens meer hebt. Elke keer vraag ik me af: werkelijk geen enkel gevoel? hou je niet van eten, feesten en drinken? Voel je af en toe geen afkeer? Je hebt toch een mening over dingen. Ook dat zijn allemaal gevoelens. Ik denk dat je het nogal zwart-wit bekijkt, te veel en te snel afwijst en daarom ook geen gevoel kan ontwikkelen.
Je kan niet meer alleen zijn. Misschien moet je het maar eens proberen. Alleen zijn, is je op jezelf concentreren. Je opent een boek dat je graag leest, je maakt of luistert muziek, je gaat stiekem koekjes eten omdat ze te lekker zijn om te delen. Het zijn simpele dingen die je duidelijkheid geven over wie je zelf bent. Ga eens languit op de zetel liggen en doe eens niks. Waar gaan je gedachten heen? En nee, 'wat doe ik hier, ik verveel me' dat telt niet. Geef het wat tijd.

Je bent veel te hard voor jezelf, neem nu eens rustig de tijd om te gaan zoeken naar dat eigen karakter. Je mag mislukken, maar geef het dan niet op. Stort je niet in zwarte zelfhaat, je bent maar een normaal iemand en normale mensen mislukken af en toe in dingen. Ookal moeten ze uit 'verantwoordelijkheid' ineens perfect zijn. Niemand is dat en iedereen komt er wel weer uit.