Balthazaar Bosduif heeft afkickverschijnselen

Vandaag ook nog een stukje van Bosduif zelf.

Ik heb werkelijk afkickverschijnselen: weemoedig staren naar een zwarte televisiescherm of strijken over het vaste plekje op de kast. Dingen verschuiven om toch maar op een of andere manier tijd te verliezen. Plotselinge neigingen tot cake en pannekoeken bakken. Maar helaas er blijft toch een hol gevoel achter. De 4 dvd-boxen van Friends zijn werkelijk verdwenen. Nu staan ze te glinsteren op het kot van Karen. Gelukkig is Brussel 40 kilometer ver, anders was ik er heen gefietst om ze stiekem te gaan stelen.

Friends is verslavend. Net niet te dramatisch, aangenaam lichtzinnig, leuke herkenbare karakters en fijne humor. En als je per dag er een aflevering of 4 (echt!) bekijkt, kan je al gauw niet meer zonder. Dan zeg je afspraken af omdat je zo lekker gezellig in de zetel ligt met een boterham en het vertrouwde geschetter van gesprekken en oneliners in je oor. "Friends zal je vandaag wel entertainen". Gevaarlijke gedachte. Voor je het weet draait je hele dagritme rond Friends. (Opstaan, aankleden, eten, studeren, FRIENDS, studeren, telefoneren, FRIENDS, rommelen, FRIENDS, FRIENDS, nachtelijke activiteit met vrienden, slapen)

Nu ja, het leven gaat door. Ik moet studeren voor mijn aankomende examens. Misschien is het wel goed dat ze vertrokken zijn. Nu kan ik me beter concentreren op mijn cursus belichting. Oh hemel ...