maandag, januari 03, 2005

B. Bosduif ontvangt liefdesverklaring 1

Liefdesverklaring 1: Van Frédérique Meeus voor Simon Van Ranst (Geschreven door Nonkel Fros)

zie hier, answer on your request (zo eerlijk zal je me zelden zien schrijven):

Liefste Simon,

Mysterie trekt me aan. Jij was mijn mysterie. 'Zo mooi, zo blond' en zo onbereikbaar (uit volle borst).
Zo was je voor het eerst mijn mysterie in het fort; en zo bleef je dat ook in Brussel-Noord, tegenover mij in de treincoupé, tijdens de lunchpauze op stenen bankjes, in je befaamde achtertuin, op Ellen haar balkon, op perron 11 om half 7, op perron 3 om 8u54, aan de kaai, en in mijn hoofd. Uren hebben we tegenover elkaar gezeten op de trein, van in een oranje zetel in een Amsterdammer tot op het opstapje van een rammelende L-trein. Uren hebben we gepraat, gezeverd, maar vooral véél gelachen, en toch: een mysterie. Ik kon geen vat op je krijgen, ook al zei je zoveel. Ik kon je niet doorgronden.
Zoals ik al zei, mysterie trekt me aan, en dat zorgde ook op mijn zender voor storingen. Er waren meermaals momenten waarin je mijn verliefdelijke onverschilligheid deed wankelen. Je ogen waren verdomme massavernietigingswapens! Als Bush met zijn makkers ooit bij jou op de thee komen, dan háng je vriend.
Maar bezwijken deed ik niet, nog niet. Het was de Ellen-is-alleen-thuis-attack die me de das omdeed. Ellen zocht ruzie met de buren, ik met mijn ik-ben-NIET-verliefd-op-Simon gevoel.
Een strijd.
Een overwinning.
Een kus.

Er kwamen plannen voor een boerderij, kredietloze belwaarde, een bestelling bij De Groenenoet, de dynastie van Naamloos, 'Kaai en Malines': the making of, bouwen van hutten met mijlpalen, grensverlegging werd een volwaardig hoofdwerkwoord.

Nu, exact 2 maanden later is de toestand kritiek. Simon blijft terrein winnen, ik moet machteloos toekijken. Terugvechten(bottelen) doen we niet, want dat zou pas echt hypocriet zijn.

Dan volgt nu mijn liefdesverklaring:
*schraapt zenuwachtig de keel*

Lieve lieve Simon,
laat ik het eerst even visueel voorstellen:
sdfnKWDCUjqdjmpoazu jskf kqdhlafghif$``é"'!èè(§nqud@&é"&é"!ç'(èjkdvnffdksjù uiusdfyazr urygurraemrgeorriri%¨*£#
*knetterknetter*
*ruis*
*piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiii...*
-ERROR- foutmelding: uw bestand bedraagt meer dan de toegelaten 500 Mb-

En in woorden krijg ik het niet beter gezegd dan het enorm tekort schietende 'ik zie u verdomme graag!!'

Tot slot had ik dan nog graag mijn lievelingszin vervoegd:
ik zie Simon graag

jij ziet Simon graag
hij/zij/het ziet Simon graag
wij zien Simon graag
jullie zien Simon graag
MAAR IK TOCH VEEL MEER!

de rest van de vervoeging (VT) weiger ik te aanvaarden als zijnde 'bestaand'

2 reacties:

Blogger simon Van Ranst zei...

Ik kan de tel van de liefdesverklaringen niet meer bijhouden maar hoe komt het dan dat ik nog steeds zo aangenaam verrast en diepgeraakt ben als ik weer een "ik zie u graag" hoor?

9:53 p.m.

 
Blogger bosduif zei...

Ja het komt allemaal een beetje samen hé. Volgende keer zal ik het beter spreiden.
Steek nu maar de schuld op kerstmis en nieuwjaar. Dan hangen er cadeautjes en veel te veel liefde in de lucht.

11:27 p.m.

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage