Balthazaar Bosduif lijdt aan festivalitis

"Ik zal weer niet kunnen zeggen dat Dour niet fantastisch was." Dat heb ik geloof ik tegen een heleboel mensen gezegd. Als je thuis bent, vergeet je meteen waar je op die verdomd stoffige wei allemaal om sakkerde. Zo gaat het altijd.

Ik hou van die relaxe festivalsfeer. Iedereen vuil en smerig, maar ongelooflijk op zijn gemak. Het festival leven kan maar twee kanten op: Of je ligt een beetje lammig onder een boompje met je ogen dicht te genieten of je staat je uit te leven voor een podium samen met een massa medestanders. Twee opties, altijd bezig. Eenvoudig gelukkig.

Als je maar lang genoeg idealiseert ga je zelfs het campingleven missen. 's Morgens geen koffie, wel een warme tent en veel te vroeg te veel lawaai. Goed, opstaan. Met een pluishoofd en hele kleine oogjes. Je steekt je bezwete hoofd uit de tent en ziet dat er minstens drie mensen aan dezelfde kwaal lijden. Gezamelijk een halfuur voor je uitstaren vanuit een stoel die waarschijnlijk niet van jou is. En niemand doet zijn mond open. Zwijgen is een ochtendrecht.

Maar nog het meest mis ik de avonden. Volle tenten, zware bassen, drank en goed gezelschap. Dat haalt bij mij 'mijn ontspannen ik' naar boven. Apendansen met gesloten ogen en de doorlopende gedachte: 'Dit is leuk. Dit is goed. Wat ben ik blij dat ik hier ben. Dit is leuk. Dit is goed. enz.' En wanneer je bij het ene stopt, loop je gewoon bij het andere binnen. Multiple-choice feest tot laat in de nacht. Uiteindelijk naar je tent strompelen, nog een beetje napraten en niet meer weten of je de grond nog hebt gevoeld voor je in slaap viel.

Nu ik thuis ben, komen de festivalkwaaltjes bovendrijven. Een stoffige hoest, vuil in je neus en plotseling toch verbrande ruggen. Te veel foto's kijken en plotseling overvallen worden door melancholie bij een pakje oplossoep. En zo komen de kregelige antwoorden bovendrijven, hoe enthousiast de vraag ook mag klinken.

Hoe was Dour? Heerlijk. Wat heb je allemaal gedaan? Veel. En wat was het leukste wat je gezien hebt? Alias. Wat was dat? Te lang om uit te leggen.
Het spijt me mensen, ik lijd aan festivalitis. Veel slaap en nog even in mezelf glimlachen. Komt allemaal wel weer in orde.

***
Dourideeën waar niemand wat aan heeft, maar ik wel:
-doorschuiftheater
-oploszonde
-mamamoet&papamoet
-een Iers festival zoeken