Balthazaar Bosduif schrijft een 'antwoord'ode

Liefste Bochem,

dit is geen 'antwoord'ode uit een vreemdsoortige beleefdheid, maar gewoon uit ... Jochem Bochem ge zijt nen idoot.

In den beginne was je 'Jochem? is dat die jeugdvriend van Fré? Die van aan zee?' Ik had je nog nooit gezien, maar Fros hing een mythisch beeld van je op. Ik was behoorlijk overdonderd, toen ik je voor het eerst zag. Je was een beetje te mondig, te gevat. Ik zat erbij en keek ernaar.

Ik liep je bijna uitsluitend tegen het lijf bij de verjaardagsfeestjes van Fros. Bedevaartsoorden, parelsparels, Tomasso el sosis enzo ...
Je werd 'toegevoegd' aan de HAWAPOEPAS als reservelid, semi-lid, vice-lid. Je kwam NOOIT opdagen! en daar werden wij wel droevig van ...
In tussentijd was je al een behoorlijke bink waar meisjes achter hun hand om giechelden. Zo een die vieze taal kan uitslaan op een charmant toontje, gekke dingen kan doen zonder dat er iemand opkijkt.

Het keerpunt: 9 september 2004: een heerlijke improvisatie verjaardag van Fros: het drijvend vlot, bluescafé's, brandende tijdschriften op de grote markt, Oskar, Schermen met Conscience, ...
en een maand later ben ik in het leven gerold dat ik nu heb. En in zekere zin mag ik jou daarvoor bedanken.

Jochem Bochem .... *pinkt een traan weg*

Merci.